فواد حسین: واشنگتن به دلیل حملات اخیرش عذرخواهی کرد

وزیر امور خارجه عراق در گفت‌وگویی ضمن خبر دادن از عذرخواهی واشنگتن از بغداد به خاطر حملات اخیر آمریکا به خاک عراق در پی مورد حمله قرار گرفتن پایگاه آمریکایی «برج ۲۲» در اردن توسط نیرو‌های مقاومت، به سوالاتی درباره موضوع ارسال سلاح به اوکراین و خروج نیرو‌های بین‌المللی از عراق نیز پاسخ داد.

به گزارش ایسنا، به نقل از اسپوتنیک، «فؤاد محمد حسین» وزیر امور خارجه عراق گفت که واشنگتن از دولت عراق به دلیل هشدار ندادن پیش از حملات هوایی علیه اهدافی در ۲ فوریه در خاک عراق از دولت بغداد عذرخواهی کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فواد حسین در حاشیه نشست انجمن دیپلماسی آنتالیا در گفت‌وگویی با این خبرگزاری، با اشاره به این موضوع گفت: واشنگتن در واقع، درباره این حملات به نیرو‌های امنیتی عراق هشدار نداده بود. یک مقام رسمی آمریکایی از ما به دلیل این وضعیت عذرخواهی کرده است.

در اواخر ژانویه، سه سرباز آمریکایی در حمله پهپادی نیرو‌های مقاومت عراق علیه پایگاه آمریکایی «برج ۲۲» در اردن کشته شده و بیش از ۴۰ نفر نیز مجروح شدند. حملات نیرو‌های مقاومت، در پاسخ به تداوم حمایت‌های تمام‌عیار آمریکا از رژیم صهیونیستی در جنگ غزه انجام شد.

واشنگتن آنچه نیرو‌های شبه‌نظامی تحت حمایت ایران خواند را مسئول این حمله دانست و در دوم فوریه علیه اهدافی در عراق و سوریه حملاتی تلافی‌جویانه انجام داد. بغداد و دمشق، قویا، این حملات را علیه خاک خود محکوم کردند.

مقامات ایران هر گونه کنترل بر نیرو‌های مقاومت منطقه را تکذیب کرده و گفته‌اند آن‌ها بر اساس صلاحدید خود تصمیم می‌گیرند.

حملات هوایی آمریکا علیه اهدافی در ۳ فوریه ۲۰۲۴ در شهر انبار عراق

«جان کربی» هماهنگ‌کننده ارتباطات راهبردی شورای امنیت ملی کاخ سفید در ابتدا گفته بود که آمریکا پیش از این حملات، به دولت عراق اطلاع داده بود. اگرچه، «ودانت پاتل» معاون سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در ۶ فوریه گفت که واشنگتن به بغداد پیش از این حملات هشدار نداده بود. کربی نیز بعدا، گفت که منظورش را به درستی منتقل نکرده است.

وزیر امور خارجه عراق همچنین در بخشی دیگر از گفتگو با اسپوتنیک اعلام کرد هیچ یک از کشور‌های غربی برای ارسال سلاح به اوکراین با عراق تماس نگرفتند.

او تاکید کرد عراق یک کشور مستقل است و همه تصمیمات توسط دولت و نهاد‌های قانونگذاری عراق گرفته می‌شود.

فواد حسین در پاسخ به سوالی در این باره گفت: تا آن‌جا که من می‌دانم، هیچکس در این مورد (در مورد ارسال سلاح به اوکراین) با طرف عراقی تماس نگرفته است.

روسیه معتقد است که ارسال تسلیحات به اوکراین مانع حل‌وفصل درگیری بوده و کشور‌های ناتو را مستقیما، به درگیری کشانده و به منزله «بازی با آتش است.»

نیرو‌های آمریکایی در عراق

«سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه خاطرنشان کرد که هر محموله‌ای که حاوی تسلیحات برای اوکراین باشد به یک هدف قانونی برای روسیه تبدیل خواهد شد. به گفته او، ایالات متحده و ناتو نه تنها با تهیه سلاح، بلکه از جمله با آموزش پرسنل نظامی در انگلیس، آلمان، ایتالیا و سایر کشور‌ها مستقیما، در درگیری شرکت دارند. کرملین اعلام کرد که سرازیر شدن تسلیحات غرب به اوکراین کمکی به مذاکرات نمی‌کند و تاثیر منفی خواهد داشت.

وزیر امور خارجه عراق همچنین به اسپوتنیک گفت که مذاکرات عراق و آمریکا در مورد خروج نیرو‌های ائتلاف بین‌المللی از عراق ادامه دارد، اما «در حال حاضر هیچ تصمیم یا برنامه‌ای برای خروج این نیرو‌ها وجود ندارد.»

فواد حسین گفت: مذاکرات با طرف آمریکایی درباره حضور داشتن یا خروج نیرو‌های آمریکایی یا نیرو‌های ائتلاف در عراق ادامه دارد.

او در پاسخ به این سوال که آیا جدول زمانی برای خروج نیرو‌های ائتلاف بین المللی وجود دارد یا خیر، گفت که «مذاکرات همچنان ادامه دارد.»

اظهارات فواد حسین در پی این مطرح می‌شود که «محمد السودانی» نخست وزیر عراق، ۱۰ ژانویه، گفت که عراق به دنبال خروج ائتلاف نظامی بین‌المللی از قلمرو خود است که برای مبارزه با سازمان تروریستی «داعش» ایجاد شده بود، زیرا می‌تواند از خود در برابر تروریسم محافظت کند. پس از آن، در اوایل فوریه، کمیته امنیت و دفاع پارلمان عراق از دولت این کشور خواست تا به سرعت، به توافقی درباره خروج نیرو‌های مسلح کشور‌های عضو ائتلاف بین‌المللی از عراق برسد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل وزیر امور خارجه عراق نیرو های مقاومت بین المللی خروج نیرو فواد حسین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۶۹۰۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گزینه‌های آمریکا در برابر بلندپروازی‌های اتمی عربستان

عربستان سعودی هنوز زیرساخت هسته‌ای قابل‌ توجهی ندارد، اما در حال ساخت یک رآکتور تحقیقاتی هسته‌ای کوچک در حومه ریاض و ساخت موشک‌های بالستیک با کمک چین است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از میدل ایست نیوز، سال گذشته میلادی(2023)، کمتر از یک ماه پیش از عملیات طوفان الاقصی در  7 اکتبر همه چیز تغییر کرد، اسرائیل و عربستان سعودی در حال مذاکره برای عادی سازی روابط بودند. پس از دهه‌ها روابط سرد، هزینه‌ای که اسرائیل باید برای صلح با عربستان پرداخت می‌کرد مسلماً بالا بود: علاوه بر تضمین‌های امنیتی ایالات متحده آمریکا و حداقل امتیازات نمادین اسرائیل در مورد حاکمیت فلسطین، مذاکره‌کنندگان سعودی خواستار دستیابی به فناوری هسته‌ای غیرنظامی بودند.

با ادامه جنگ اسرائیل و مقاومت فلسطین، در حالی که افکار عمومی عرب، از جمله خود سعودی‌ها، از کشتار مردم فلسطین به دست رژیم صهیونیستی خشمگین هستند، حتی اگر مقامات سعودی علاقه‌مند به گفت‌وگو با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل باشند، به احتمال زیاد مذاکره برای صلح پایدار غیرممکن خواهد بود.

از آنجایی‌ که ایالات متحده به‌ چگونگی ارتقای ثبات در خاورمیانه، چه در طول جنگ غزه و چه پس از آن، می‌اندیشد، موضوع برنامه هسته‌ای عربستان سعودی مسئله مهمی است. اگر واشنگتن امیدوار است که روابط عربستان سعودی را با اسرائیل عادی کند، باید به خواسته‌های ریاض برای همکاری هسته‌ای غیرنظامی تن بدهد – تحولی که می‌تواند به طور چشمگیری تصویر امنیت منطقه را تغییر دهد.

اگرچه عربستان سعودی هنوز زیرساخت هسته‌ای قابل‌ توجهی ندارد، اما در حال ساخت یک رآکتور تحقیقاتی هسته‌ای کوچک در حومه ریاض و ساخت موشک‌های بالستیک با کمک چین است.

اگر چه عربستان سعودی ممکن است در شرایط کنونی به توسعه هسته‌ای غیرنظامی پایبند باشد، اما با توجه‌ به تهدیدهایی که در منطقه حس می‌کند، ممکن است وسوسه شود که در آینده به سمت برنامه‌های هسته‌ای نظامی حرکت کند. ایالات متحده باید برای کاهش این خطر تلاش کند که خط‌مشی دشواری برای واشنگتن است: چرا که اگر واشنگتن همکاری زیادی با سعودی‌ها نداشته باشد ممکن است حمایت عربستان برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل را از دست بدهد و آمریکا نفوذ خود را به رقبایی مانند چین واگذار کند.

اما اگر آمریکا از برنامه غنی‌سازی هسته‌ای عربستان سعودی، بدون قید شرط ،حمایت کند آن وقت ریاض می‌تواند از این فرصت برای توسعه یک برنامه تسلیحات هسته‌ای استفاده کند؛ لذا به نظر می رسد، واشنگتن باید جاه‌طلبی‌های هسته‌ای مسالمت آمیز عربستان سعودی را بپذیرد، اما بر اقدامات قوی و مقررات سخت‌گیرانه برای جلوگیری از اشاعه تسلیحات هسته‌ای از سوی سعودی‌ها و جلوگیری از یک مسابقه تسلیحاتی منطقه‌ای پافشاری کند.

نمونه‌های گذشته مانند کره شمالی، و لیبی نشان داد که برنامه هسته‌ای غیرنظامی کشورها می‌تواند راهی برای توسعه سلاح‌های هسته‌ای باشد و این موضوع در مورد عربستان سعودی هم صدق می کند. برخورداری از فناوری‌های با کاربرد دوگانه در یک برنامه غیرنظامی، مانند قابلیت‌های غنی‌سازی، می‌تواند عربستان سعودی را قادر کند تا از طریق انحراف و پنهان‌کاری، قابلیت‌های هسته‌ای خود را به سمت کاربردهای نظامی ارتقا دهد. این قابلیت هسته‌ای نهفته می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای چانه‌زنی یا رفتار خصمانه مورداستفاده قرار گیرد.

تعدادی از عوامل؛ از جمله تمایل به تقویت امنیت ملی، بازدارندگی از دشمنان احتمالی، و افزایش نفوذ ژئوپلیتیکی می‌تواند عربستان سعودی را به‌ دستیابی به تسلیحات هسته‌ای سوق دهد، اما انگیزه اصلی احتمالاً می‌تواند رقابت‌های منطقه با همسایگان از جمله ایران باشد؛ اما در حال حاضر، به نظر می‌رسد ایران تصمیم گرفته است که گام بعدی را برندارد و برنامه هسته‌ای خود را به نظامی شدن سوق ندهد.

واشنگتن می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در اینکه آیا عربستان سعودی به سلاح هسته‌ای دست ‌یابد یا خیر، ایفا کند، اما یک سؤال اساسی باقی می‌ماند: ایالات متحده آمریکا تا کجا حاضر است از عربستان سعودی محافظت کند؟ آیا ایالات متحده به ریاض ضمانت‌های امنیتی قاطعانه‌ای مانند تعهد به‌ قرار دادن عربستان سعودی زیر چتر هسته‌ای خود می‌دهد؟ آیا آمریکا حاضر است یک اتحاد امنیتی رسمی مشابه آنچه که در اروپا یا شرق آسیا دارد با عربستان امضا کند؟ اگرچه گفت‌وگوهای مداوم در مورد یک رابطه دفاعی رسمی وجود دارد، اما توافق امنیتی بین ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی هنوز قطعی نیست و با نقطه نهایی فاصله زیادی دارد. به‌ویژه اینکه احتمال پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری وجود دارد.

فراتر از یک اتحاد امنیتی، آمریکا می‌تواند ریاض را به امضای «توافقنامه 123» برای همکاری هسته‌ای وادار کند. این قراردادها نام خود را از بخشی از قانون انرژی اتمی آمریکا گرفته است که بر اساس آن امکان دسترسی به فناوری هسته‌ای غیرنظامی آمریکا در ازای تعهد صریح طرف مقابل به خودداری از تولید تسلیحات فراهم می‌کند. ایالات متحده در خصوص این توافقات به صورت موردی با 47 کشور از جمله برزیل، ژاپن و ترکیه مذاکره کرده است. این توافق نامه‌ها معمولاً یک کشور را ملزم می‌کند که به پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی پایبند باشد، سطح غنی‌سازی را محدود کند و سوخت هسته‌ای مصرف شده را به ایالات متحده بازگرداند تا از بازفرآوری مواد تسلیحاتی جلوگیری کند. شاه بیت طلایی توافقنامه 123 ممنوعیت کامل غنی‌سازی است.

با این‌حال، یکی از موانع چنین توافقی، تمایل ریاض به غنی‌سازی اورانیوم در داخل برای تولید برق هسته‌ای، به‌جای تکیه بر اورانیوم غنی شده در خارج است. اگر ایالات متحده قادر به مذاکره در مورد ممنوعیت کامل غنی‌سازی نباشد و تمایلی به دادن امتیازات دیگر نداشته باشد، ممکن است عربستان سعودی برای کمک به فناوری هسته‌ای به کشورهای دیگر مانند چین متوسل شود که منجر به ازبین‌رفتن شفافیت در مورد فعالیت‌ها و تأسیسات هسته‌ای این کشور و ازدست‌رفتن نفوذ ایالات متحده خواهد شد.

بنابراین، برای جلوگیری از چرخش عربستان به چین، ایالات متحده آمریکا ممکن است نیاز به مصالحه داشته باشد. واشنگتن می‌تواند پیشنهاد ساخت تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم در عربستان سعودی را بدهد که به ریاض اجازه می‌دهد تا کنترل بیشتری بر زنجیره تأمین سوخت هسته‌ای خود و کاهش وابستگی آن به تأمین‌کنندگان خارجی داشته باشد. ایالات متحده همچنان می‌تواند بر تدابیر محکم برای جلوگیری از توسعه برنامه نظامی عربستان سعودی پافشاری کند. برای مثال، می‌تواند تقاضا کند که هر تأسیسات غنی‌سازی، توسط متخصصین آمریکایی اداره شود یا سازوکار خاموش‌کردن از راه دور را نصب کند. اما واشنگتن باید در مورد چنین مفادی چشم‌انداز روشنی داشته باشد: این اقدامات مطمئناً خطر گسترش سلاح‌های هسته‌ای عربستان را کاهش می‌دهد، اما آنها را از بین نمی‌برد.

ضرورت دارد که آمریکا از همان ابتدا برای محدودکردن توانایی عربستان سعودی برای توسعه برنامه تسلیحات هسته‌ای، تلاش کند. واشنگتن نمی‌تواند تأخیر را تحمل کند.

به‌عنوان جایگزینی برای غنی‌سازی عربستان، واشنگتن می‌تواند عرضه مطمئن اورانیوم غنی‌شده را برای رآکتورهای عربستان تضمین کند و نیاز این کشور به تأسیسات غنی‌سازی داخلی را از بین ببرد. احتمالات؛ از تعلیق طولانی‌مدت غنی‌سازی داخلی عربستان تا فعالیت تأسیسات غنی‌سازی زیر نظر متخصصین ایالات متحده به‌جای پرسنل سعودی، همچنین تا مکانیسم‌های خاموش‌کردن از راه دور در صورت تصاحب احتمالی، متغیر است.

واشنگتن می‌تواند ممنوعیت غنی‌سازی را به‌عنوان بخشی از همکاری دفاعی دوجانبه شرط کند. این می‌تواند به شکل یک ممنوعیت رسمی امضا شده توسط ریاض، یا یک سند تکمیلی غیرالزام‌آور همراه با یک توافق رسمی باشد که حاوی یک ماده اضافی است که در آن عربستان سعودی موافقت می‌کند زیرساخت چرخه سوخت را ایجاد نکند.

این رویکرد به ریاض اجازه می‌دهد تا حق فنی غنی‌سازی را حفظ کند، اما از قبل موافقت می‌کند که از آن استفاده نکند. با توجه‌ به تهدیدها در منطقه، تقویت توافق امنیتی ایالات متحده و عربستان سعودی همچنان اولویت اصلی عربستان و عاملی برای محدودکردن جاه‌طلبی‌های هسته‌ای آن خواهد بود.

سیاست‌گذاران آمریکایی باید به همتایان سعودی خود بر مزیت‌های فناوری رآکتورهای آمریکایی نسبت به فناوری چین و روسیه تأکید کنند و بر مزایای فنی و پایبندی به استانداردهای ایالات متحده آمریکا برای برنامه‌های هسته‌ای و تقویت شفافیت، تأکید کنند. آنها همچنین باید از عربستان بخواهند تا به حفظ نظم بین‌المللی مبتنی بر قوانین ،که مشخصه آن هنجارها و همکاری است، متعهد باشد. اگر واشنگتن نتواند به ریاض پیشنهادی قانع‌کننده بدهد، خطر ازدست‌دادن هرگونه نفوذ بر توانایی‌های هسته‌ای عربستان سعودی وجود خواهد داشت.

انتهای پیام/